پروکاریوت ها (به انگلیسی: prokaryotes)‏ دسته از موجودات زنده تک سلولی هستند که سلول های آن ها فاقد هسته مشخص ( karyon ) و یا هر اندامک غشا دار دیگر می باشد. جاندارانی که سلول های آن ها دارای اندامک می باشد یوکاریوت نامیده می شوند. بیشتر باکتری ها جاندارانی تک سلولی هستند ولی برخی از آن ها مثل میکسوباکتری ها در چرخه زندگی خود مرحله ی پرسلولی هم دارند. برخی دیگر هم مثل سیانوباکتری ها تشکیل کلنی می دهند. واژه ی پروکاریوت از دو واژه ی یونانی پرو به معنی پیش و کاریون به معنی هسته به وجود آمده است که فقدان هسته در این گونه سلول ها را بیان می کند. سلول های پروکاریوتی فاقد هسته, میتوکندری یا هر اندامک غشا دار دیگر هستند و تمام اجزای آن ها از جمله آنزیم ها و ریبوزوم ها و ماده ژنتیک و ... در تماس مستقیم با مایع سیتوپلاسم قرار دارند.

ارتباط پروکاریوت ها با یو کاریوت ها:

تقسیم و تمایز بین یوکاریوتها و پروکاریوت ها مهم ترین تقسیم بندی بین موجودات زنده به شمار می رود چرا که این دو دسته از موجودات زنده ویژگی های کاملا متفاوتی با هم دارند. یوکاریوت ها دارای هسته ی مشخصی هستند که ماده ژنتیک آن ها را از سیتوپلاسم ( سایر محتویات درون سلول ) جدا می کند ولی در پروکاریوت ها چنین هسته ای وجود ندارد و ماده ژنتیک پروکاریوت ها مستقیما در تماس با محتویات سلول قرار دارند. یکی دیگر از تفاوت های این دو دسته ی جانداران تفاوت در ریبوزوم های آن ها است. ریبوزوم جزئی از سلول است که وظیفه ی پروتئین سازی را بر عهده دارد. ریبوزوم های پروکاریوتی در قیاس با ریبوزوم های یوکاریوتی بسیار کوچک تر هستند. نکته ی جالب توجه اینجاست که ریبوزوم ها داخل میتوکندری ها و کلروپلاست ها ( از اندامک های سلول های یوکاریوتی ) مشابه ریبوزوم های پروکاریوت ها هستند. این موضوع یکی از چندین مدرک برای اثبات این قضیه است که می توکندری و کلروپلاست از هم زیستی سلول های پروکاریوتی با سلول پیش یوکاریوت اولیه به وجود آمده اند.

دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست با استفاده از سلول‌های بنیادی توانسته‌اند رگهای خونی مصنوعی تولید کنند که تا 9 ماه در بدن دوام می‌آورند.

در این پژوهش، شبکه‌های رگ‌های خونی بدست آمده از سلول‌های انسانی در سطح مغز موش پرورش داده شد که در آنجا تا 9 ماه مانند رگهای طبیعی به کار پرداختند.تحقیقات پیشین با استفاده از شیوه‌های مشابه نتوانسته بودند رگهای خونی بادوام و دراز مدت را در بدن حیوانات تولید کنند.
به گفته محققان، توانایی ترمیم یا پرورش سلولهای خون جدید می‌تواند پایه درمانهای جدید برای بیماریهایی مانند بیماری قلبی و دیابت باشد.

محققان در این پژوهش که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، به توصیف چگونگی استفاده از نوعی از سلول‌های بنیادی انسان برای ساخت سلول‌های پیش‌ساز عروقی که در نهایت به رگهای خونی تبدیل می‌شدند، پرداخته‌اند.

این سلولها پس از کاشته شدن بر روی سطح مغز موشها، طی دو هفته به رگهای خونی کارا تبدیل شده و تا 280 روز به کار خود ادامه دادند.
سلولهای مشابهی که بجای سطح در زیر پوست کاشته شده بودند نیز به رگهای خونی تبدیل شدند اما این نمونه‌ها از طول عمر کمتر برخوردار بوده و نیازمند پنج برابر سلول پیش‌ساز بیشتر برای ادامه فرایند تولیدبودند.

برای پیشگیری از زخم معده چه مواردی را باید رعایت کنید.

مشکلات گوارش یکی از شایع‌ترین بیماری‌های بشر است. در این بین برخی از درد و ناراحتی معده شکایت دارند که در مراجعه به پزشک با نام زخم معده روبرو می‌شوند.

زخم‌ سطحی‌ معده‌ عبارت‌ است‌ از یک‌ زخم‌ کوچک‌ در سطحی‌ترین‌ لایه‌ (مخاط‌) پوشش‌ داخلی‌ معده‌. اگر عفونت‌ به‌ لایه‌های‌ عمقی‌تر گسترش‌ یابد، همان‌ زخم‌ معده‌ مشهور به‌ وجود خواهد آمد. زخم‌ سطحی‌ معده‌ مسری‌ یا سرطانی‌ نیست‌. این‌ مشکل‌ در تمام‌ سنین‌ ممکن‌ است‌ به‌ وجود آید، اما در مردان‌ بیشتر دیده‌ می‌شود

علائم بیماری

درد شکم یک علامت شایع در زخم معده است ولی ممکن است این علامت وجود نداشته باشد. درد شکم ناشی از زخم معده ممکن است در افراد گوناگون بسیار متفاوت باشد. تهوع، استفراغ، کاهش وزن، خستگی، سوزش سر دل، سوء‌هاضمه، آروغ زدن، درد سینه، استفراغ خونی، مدفوع خونی یا سیاه قیر از دیگر علائم این بیماری محسوب می‌شود.

علت چیست

در حالت طبیعی، پوشش داخلی معده دارای ایمنی نسبت به اسید تولیدی در معده است. به هر دلیلی این پوشش دفاعی آسیب ببیند موجب بوجود آمدن آسیب یا زخم در معده می‌شود.

شایع‌ترین علت این مساله عفونت معده با یک باکتری بنام هلیکوباکتر پیلوری است.

عواملی مانند مصرف آسپیرین یا مسکن‌هایی مانند بروفن، کشیدن سیگار و مصرف تنباکو این حالت را تشدید می‌کند.

بسیاری افراد معتقدند فشار عصبی سبب زخم می‌شود.این امر اثبات شده که بیماران بسیار بد حال در خطر بالای «زخم استرس» هستند، اما به نظر می‌رسد فشار عصبی روزانه ارتباطی با زخم معده ندارد. البته هرگونه استرس شدید می‌تواند بلافاصله حالت درد و حتی خونریزی از معده را تشدید کند.

عوامل ژنتیکی نیز در ایجاد زخم معده دخیل هستند. احتمال ابتلای کسانی که سابقه خانوادگی چنین بیماری را دارند، به این بیماری بیشتر است

درمان

درمان اغلب شامل ترکیبی از داروهای نابود کننده باکتری اچ.پیلوری، کاهش سطح اسید و محافظت دستگاه گوارش است. این ترکیب درمانی سبب بهبود زخم می‌شود و شانس عود را کاهش می‌دهد. معمولا رژیم‌های دارویی شامل آنتی بیوتیک‌های نابودکننده هلیکوباکتر پیلوری، کاهش‌دهنده‌های اسید معده (مثل سایمتیدین، رانیتیدین، یا فاموتیدین امپرازول)، داروهایی که سطح بافت را می‌پوشانند (مثل سوکرالفیت) و بیسموت که به پوشش دیواره و نابودی باکتری‌ها کمک می‌کند، می‌شود.

اگر زخم معده خونریزی شدید داشته باشد، ممکن است آندوسکوپی برای سوزاندن زخم و کاهش خونریزی لازم باشد. اگر خونریزی با آندوسکوپی کنترل نشودیا سوراخ شدگی زخم رخ دهد، آن‌گاه جراحی مورد نیاز خواهد بود.

10 فرمان

1. سیگار نکشید یا تنباکو مصرف نکنید.

2. از خوردن نوشابه خودداری کنید.

3. مصرف قهوه و شکلات را قطع یا بسیار محدود کنید.

4. هیچ‌گاه سرخود از آسپیرین یا مسکن‌های مانند بروفن استفاده نکنید. در دردهای معمولی می‌توانید استامینوفن مصرف کنید.

5. معده خود را برای طولانی مدت خالی نگاه ندارید. سعی کنید وعده‌های‌ غذایی‌ را زیاد و حجم‌ آنها را کم‌ کنید.

6 . از خوردن هر چیزی که موجب تحریک و سوزش معده شود، اعم از فلفل، ادویه یا پیتزا خودداری کنید.

7. اسیدیته غذاهای مصرفی در مبتلایان به زخم های گوارشی اهمیت زیادی ندارد، مگر این‌که بیمار علاوه بر زخم دچار ضایعات و زخم‌هایی در دهان یا مری نیز باشد.

8 . توصیه شده است که مبتلایان به این بیماری از مصرف وعده غذایی حجیم قبل از خواب اجتناب کنند.

9. در گذشته شیر غذای مهمی‌در درمان زخم معده محسوب می‌شد، علت مصرف آن این بوده است که تصور می‌شد شیر باعث خنثی‌سازی محتویات معدی می‌شود. اما ثابت شده به علت این‌که محتوی کلسیم و پروتئین شیر بالاست، یک تحریک‌کننده قوی ترشح اسید معده است. به همین دلیل مصرف متناوب و مکرر شیر برای درمان زخم‌های پپتیکی توصیه نشده است.

10. توجه داشته باشید همیشه احتمال عود زخم معده وجود دارد بنابراین هیچ‌گاه فکر نکنید کاملا خوب شده اید و جانب احتیاط را رها کنید.

شایع‌ترین علت عفونت معده با یک باکتری بنام هلیکوباکتر پیلوری است

یک باکتری تاژک دار می باشد که در ساب موکوز معده جایگزین می شود به همین دلیل ریشه کنی با اسید و آنتی بیوتیک مشکل می شود. کاری که این باکتری انجام می دهد تبدیل اوره به آمونیاک توسط آنزیم اوره آز می باشد (آمونیاک ماده ای سمی است).

حدود 25-20 سال است که رابطه ی اولسر معده و اولسر دئودنوم را با H-پیلوری دریافته ایم. در حدود نصف مردم جهان به باکتری H پیلوری آلوده هستند ولی همگی آنها به اولسر پپتیک مبتلا نمی شوند بلکه شانس ابتلا در آنها 15% می باشد. این شانس با افزایش سن افزایش می یابد.

در جوامعی که سطح بهداشتی پایینی دارند آلودگی این باکتری بیشتر می باشد(مثل ایران)به طوری که در ایران 80-70 درصد افراد بالای 50 سال درگیر می باشند.

این باکتری یک عامل کارسینوژن نیز می باشد. تست هلیکو باکترپیلوری برای تمام بیماران مبتلا به زخم پپتیک ضروری می باشد. تست های تشخیصی شامل تست سرولوژی ایمونوگلوبین G می باشد. اما از آنجا که این تست میزان آنتی بادی علیه H-پیلوری را اندازه می گیرد روش مناسبی نیست، چون فقط می تواند وجود مواجهه با باکتری را نشان دهد و هیچ اطلاعی در ارتباط با زخم معده و وجود آن یا وضعیت آن نمی دهد.

تست تنفسی با اوره ی نشاندار شده با 13C یا 14C روش مناسب تری برای پیگیری وضعیت زخم معده می باشد. بررسی بافت شناسی روش استاندارد برای تشخیص هلیکوباکتر است زیرا نحوه توزیع باکتری را در سر تا سر معده یکسان نمی باشدو این روش از تمام قسمت های معده نمونه برداری می کند. وجود گاستریت فعال مزمن ، قویاً به نفع عفونت هلیکوباکترپیلوری است، حتی اگر خود باکتری به سختی یافت شود.

بدن انسان کم توان است و ممکن است بر اثر سانحه و یا کوچکترین حادثه‌ای عضوی از بدنمان را از دست بدهیم که خوشبختانه محققان در سراسر دنیا سعی می كنند جایگزینی برای هر یک از اعضای بدن پیدا کنند.

۱. پوست الکترونیکی
دانشمندان دانشگاه استنفورد با توسعه موادی انعطاف پذیر و فوق العاده بادوام و حساس پوست مصنوعی را طراحی کرده‌اند که متشکل از ترانزیستورهای آلی و یک لایه الاستیک است و بدون در نظر گرفتن آسیب کشش است و این پوست حاوی مجموعه‌ای از سلول‌های خورشیدی الاستیک است. 

متن كامل در ادامه ی مطلب....

۲. قلب ایجاد شده در یک ظرف پتری

تیم دانشگاه پیتزبورگ سلول‌های بنیادی ساخته شده از پوست را MCPs که یک نوع خاص از سلول است به عنوان پیشرو به بافت قلب و عروق متصل کردند. آن‌ها سپس این سلول‌ها را در داربست ۳-D طراحی شده برای حمایت از قلب موش قرار دادند و در عرض ۲۰ روز، قلب جدید شروع به تپیدن ۴۰ تا ۵۰ ضربه در دقیقه شد.

۳. دست مصنوعی

یک تیم پژوهشی در دانشگاه شیکاگو برای حل این مشکل راه حلی اساسی ایجاد کردند که دست با ارسال سیگنال‌های الکتریکی به مغز کار می‌کند. آن‌ها با میمون‌ها به عنوان افراد مورد آزمایش کار را آغاز کردند، با مطالعه روی حیوانات محققان دریافتند که دست‌های لمسی به راحتی می‌توانند اشیا را لمس کنند. 

۴. مغز مینیاتوری

دانشمندان سال هاست که در آزمایشگاه‌ها با کمک سلول‌های بنیادی تلاش می‌کنند تا به بیماران مرگ مغزی این فرصت را بدهند که یک بار دیگر طعم زندگی را بچشند و این تحول عظیم می‌تواند تغییر‌هایی در عضو‌های بدن به وجود آورد.

۵. لوزالمعده مصنوعی

این وسیله قادر به تولید هورمون انسولین به صورت دستی به بدن است و برای بیماران دیابتی که از تزریق سرنگ و مصرف دارو‌ها خسته شدند می‌تواند بسیار سودمند باشد و بیماران دیابتی با تنظیم و چک کردن دقیق قند خون خود می‌توانند بر حسب نیاز هورمون انسولین نیز به بدن خود تزریق کنند. 

۶. چشم مصنوعی

دانشمندان در کالج پزشکی ویل کرنل در گذشته مطالعات زیادی روی شبکیه چشم موش‌ها و میمون‌ها انجام دادند و دریافتند با ساخت شبکیه مصنوعی، که تراشه تبدیل تصاویر را به سیگنال‌های الکترونیکی و توسط پروژکتور کوچک که سیگنال‌های الکترونیکی را به نور تولید می‌کند می‌توان تمامی تصاویر را به وضوح دید. 

۷. استفاده از انگشت برای ذخیره فایل‌های دیجیتال

۸. دستگاه‌های برای رشد ریشه و ساقه گیاهان