اعضاي مركز علوم اخترفيزيك دانشگاه هاروارد به این نتیجه رسیده اند که طلاي موجود بر روي زمین براثر برخورد دو ستاره نوترونی با يكديگر تشكيل شده است. اثر ثانویه این برخورد همين فلز زرد رنگي است که ما بر روی کره زمین مي بينيم. اين كشف شايد به بحثي 20،30 ساله درباره اين كه طلا و عناصر مشابه آن يعني سنگین ترین عناصر جدول تناوبی چگونه تولید می شوند پايان دهد.

تاكنون دو فرضيه درباره اين كه چگونه طلا بر روي زمين تشكيل شده مطرح شده است. يكي از فرضيات اين است كه اين فلز زردرنگ درنتيجه انفجار ابرنواخترها به وجود آمده است. چراكه ما می دانیم كه انفجار ابرنواخترها بعضي از عناصر دیگر مانند کربن، نیتروژن، اکسیژن، آهن و نیکل را تولید مي كنند. تئوری دیگر این است که آنها درنتيجه برخورد ستاره هاینوترونی با يكديگر به وجود آمده اند.

دانشمندان دانشگاه هاروارد مي گويند براي اولين بار داده هایي واقعی به دست آورده اند كه نشان می دهد شاید همه طلاي جهان از این تصادم هاي نوتروني به وجود آمده باشد.

البته آنها هشدار می دهند که یک نظریه را نمی توان به سادگی به همه عناصر موجود در جدول تناوبي تسري داد.

دانشمندان مي گويند عناصر سنگين جدول تناوبي مانند طلا، پلاتین، اورانیوم و عناصري مانند آنها درنتيجه برخورد ستاره هاي نوتروني ايجاد شده اند. اما بسیاری از عناصر دیگر جدول تناوبی، يعني عناصر سبک تر مانند کربن، نیتروژن، اکسیژن و آهن هنوز هم به خوبی معلوم است كه از انفجار ابرنواخترها به وجود آمده اند. بنابراين به نظر می رسد كه دو سازوكار مختلف در تشکیل عناصر جدول تناوبی نقش داشته اند.

اين نتيجه گيري كه طلا درنتيجه برخورد ستارگان نوتروني با يكديگر به وجود آمده با مطالعه انفجارهای اشعه گاما (GRB) ناشي از يك برخورد در 3.9 میلیارد سال نوری پيش به دست آمد. این انفجارها در ماه گذشته مشاهده شد.

اگر چه پرتوهای گاما به سرعت ناپدید شدند اما نوع روشنایی آنها مانند موقعي نبود كه یک جت با سرعت بالا ذراتي را به محیط اطراف مي كوبد.

به اين ترتيب كه آزاد شدن ذرات ادامه يافت و شعله ناشي از اين برخورد به نوعي رفتار كرد كه گويي از عناصر رادیواکتیو عجیب و غریبي ناشي مي شود. مواد غنی از نوتروني كه از ستارگان نوتروني برخوردي خارج شده می تواند دستخوش تجزيه راديواكتيوي شود و خروجي آن شعله اي است كه به وسيله نور مادون قرمز ايجاد مي شود. اين چيزي است كه گروه تحقيقاتي به طور دقيق مشاهده كرد. درنهایت محققان به اين نتيجه رسيدند که كل طلاي کیهان ممکن است از انفجار اشعه گاما ناشي شده باشد.

آیا به میزان طلای منظومه شمسی و زمین افزوده می شود؟

فرایند (برخورد ستاره نوترونی) در کهکشان راه شیری هنوز هم در 1 در 10،000 تا 100،000 سال به وقوع مي پيوندد. احتمال ندارد که اين مواد به نسل جدیدی از ستاره ها و سیارات ديگري به غير از زمين وارد شوند و به طوركلي ميزان طلا در منظومه شمسی ما تثبيت شده است.

همين را می توان درباره سیارک هايي كه به زمین برخورد مي كنند نيز گفت.

بدنه این سیارک ها احتمالاً همان کسري از طلا را دارند که زمین دارد. به طوری که آنها از نظر داشتن طلا از زمين غني تر نيستند. این درحالي است كه سيارك ها نسبتاً کوچکند و اندازه آنها به صدها متر و یا یک کیلومتر بالغ مي شود. بنابراين طلاي موجود در آنها در مقايسه با طلاي كل زمين زياد نيست. بنابراین چنين نيست كه برخورد سیارک ها با زمین بتواند یک منبع اضافی از طلا به زمين وارد كند و ميزان اين عنصر به وفور برسد.