به طور کلی نوع درمان سرطان به حالت و پیشرفت سرطان بستگی دارد. همچنین به این بستگی دارد که آیا امکان معالجه و از بین بردن علایم آن هست یا نه.

درمان سرطان معمولاً یک درمان ترکیبی است ک شامل پرتو درمانی و شیمی درمانی می شود. تومورهای بدخیم را می توان با جراحی و رادیوتراپی (پرتو درمانی) درمان کرد. جراحی شامل برداشتن فیزیکی غده است. برای برخی از انواع سرطان ها مانند سرطان حنجره، پرتودرمانی بر جراحی ترجیح دارد. پرتو درمانی عبارت است از قرار دادن سلول های تومور در معرض پرتوهای یونیزه کننده که به مواد ژنتیکی درون تومورآسیب می رساند و از رشد و تکثیر آنها جلوگیری می کند.

پرتو درمانی عبارت است از قرار دادن سلول های تومور در معرض پرتوهای یونیزه کننده

شیمی درمانی شامل تجویز دارو های خوراکی داخل عضلانی و داخل رگی است. این داروها به گونه ای هستند که با حداقل آسیب به بافت های سالم، سلول های سرطانی را ریشه کن یا رشد آنها را متوقف می کنند. اما برخی از انواع لوسمی (سرطان خون) تا حد بسیار زیادی به شیمی درمانی حساسند.

تومورهایی که در اندام های وابسته به هورمون نظیر سینه و غدد پروستات ظاهر می شوند را می توان با هورمون درمانی معالجه کرد. این روش درمان شامل استفاده از داروهایی است که عملکرد هورمون ها را تحت تأثیر قرار می دهند.

البته بهترین راه مبارزه با سرطان بعد از پیشگیری، تشخیص زودرس است. یکی از متخصصان آمریکایی می گوید: "ما می دانیم تومورهای کوچک را می توان با آسانی بیشتری درمان کرد. مشکل واقعی وقتی ایجاد می شود که سرطان به اعضای دیگر منتشر می شود.

یکی دیگر از متخصصان می گوید: "خبر خوش این است که، بیش از 90 درصد بیماران با کمک درمان های مرسوم مانند جراحی و پرتودرمانی و شیمی درمانی معالجه می شوند. به شرط این که سرطان آنها در مراحل اولیه یعنی زمانی که هنوز در عضو اولیه متمرکز است و به اعضای دیگر سرایت نکرده، تشخیص داده شود".